Neden mi mutluyum,
Çünkü kimseyle uğraşmıyor
Kimsenin alına moruna karışmıyorum,
Kimseyle yarışmıyorum…
Mutluyum çünkü hayattan mantığıma aykırı gücüme ağır gelecek hiçbir beklenti içinde kendimi yiyip bitirmiyorum….
Hayallerle değil gerçeklerimle yaşıyorum…
Aldığım nefes bana ait olan herşey için gönülden Allah’a her vakit şükrediyorum…
Mutluyum çünkü ben hayatı da insanları da artık çok iyi biliyorum,
Bazılarını güzel günlerim
Bazılarını kötü günlerim sayesinde tanıdım…
O yüzden hayata yaşadıklarıma da şükrediyorum…
Mutluyum çünkü ;
Mutluluğu huzuru kendim dışımda hiçbir şeye bağlamadım
Hiçbir şeyde aramadım…
Kendimi sevdim kaderime hiç küsmedim…
Mutluyum çünkü ;
Kavga nedir kötü sözler nedir bilmedim…
Edenlerin de hiçbir zaman ayarına düşüp sesimi bile yükseltmedim…
Sabrımın enginliğinden değil,
Kendime olan saygıma verdiğim önemden…
Her insan gibi benim de var elbette sevenlerim sevmeyenlerim,
Düşmanlarım ve dostlarım…
Ama ben sevmeyenlerimle düşmanlarımla değil,
Sevenlerimi ve dostlarımı sadece kaale almayı yeğledim..
Kendi dünyam haricinde olan biten herşeye içimin kapılarımı kapadım…
Hayatım bazen alabora olsa da gemimi hiç karaya oturmadan kendi yolumda ilerledim…
Çünkü ben içinde yolculuk yaptığım
sevdiklerimin de içinde olan bu geminin
Dümenini kimseye emanet etmedim…
Bazen demirledim dinlendim
Ama hiçbir zaman pes etmedim…🌹
~
Ahraz SNR