“Sevmek”dedim
“Yoluna ölmek”dedi.

“Yol”dedim
“Alıp başını gitmek”dedi.

“Gitmek”dedim
Bir Ahh çekip “Dostlardan ayrılmak”dedi.

“Dost”dedim
Durdu bana baktı,”dost”diye mırıldandı.
“Yüreğime nasıl koysam bilemediğim”dedi.

“Yürek”dedim
“Dünyaları içime sığdıramadığım”dedi.

“Dünya”dedim
“Hayatın bir yüzü”dedi.

“Giz”dedim
“Hep çözmeye çalıştığım”dedi.

“Çalışmak”dedim
“Bitmeyecek öykü”
“Binlercesini içimde gizliyorum”dedi.

“Gizlemek”dedim
“İşte, herşeyin bitimi”dedi.

“Sevda”dedim
“Ellerimde bir çiçekle peşinden koştuğum”dedi.

“Koşmak”dedim
“Hayat,bir maraton”dedi.

“Hayat”dedim
“Öyle kısa ki!”dedi.

“Niçin kısa..”diye sordum
“Yaşanacak çok şey var,zaman yok”dedi.

“Yaşanması gereken ne var ?”diye sordum
“Aşk”dedi.

“Kaç kere?”diye sordum
“Bin kere,milyon kere Aşk”dedi.

“Neden bir kere değil?”diye sordum
“Bütün aşkların toplamı,en yüce ve tek Aşk”dedi.

“Önce ona varsan olmaz mı?”diye sordum
“Keşke olsa” ama önce yoğrulmak gerek” dedi.

“Acı çekmek mi?”diye sordum
“Evet, aşk acısında yok ölmek”dedi.

“Yok olunca”dedim
“İşte gerçek Aşk’ta o zaman yaşamaya başlarsın”dedi.

“Gerçek Aşk”dedim
“Büyük o”dedi.

Durdum!Durdum ve sustum!
“Neden sustun?”diye sordu.

“Bilmiyorum”dedim,”Büyük o!”..
“Evet”dedi,”Büyük o!”

“Nerede?”diye sordum
“Heryerde”dedi.

“Nasıl?”diye sordum
“Yüreğini aç”dedi.

“Yüreğimi açmak!”dedim
“Bir tebessümle bak herşeye”dedi.

“Tebessüm”dedim
“Her kapının anahtarı”dedi.

“Kapı”dedim
“Girmeden bilemezsin”dedi.

“Ya korku!”dedim
“Bilinmeyenden korkar insan”dedi.

“Ben kimim?”diye sordum
“Sevgiyle beslenensin”dedi.

Durdum!
Durdum yine sustum.

“Kimsin?”diye sordum
“SEN’im”dedi.

“SENİ SEVİYORUM”dedim,
“BENDE SENİ”dedi.!

Şems-i Tebrîzî /”Aşk” kitabından